Rozdział 27 ;)

I znów to samo. Biję się z własnymi myślami. Pocałować czy nie pocałować? Tak, to podobno tylko gra. Ale jeśli znów poczuję to co kiedyś? Zechcę mu wybaczyć. A wtedy złamię swoją przysięgę. Mogę żałować do końca życia… Nie! Nie pocałuję go. Postanowione. Zbliżyłam się do niego i cmoknęłam go w czoło. Poczułam jego ciepło, brakowało mi go.

-Buuuu!- krzyknął Lou. Jednak ja nie zwracałam na niego najmniejszej uwagi. Tym razem padło na ‘’nową’’. Na moje szczęście wybrała pytanie. Postanowiłam się czegoś o niej dowiedzieć, bo od Louisa trudno było coś wyciągnąć.

-Hmm..A więc tak. Jestem Alison, pochodzę z Londynu. Mieszkam tutaj z moją babcią, gdyż rodzice zmarli w wypadku samochodowym kiedy miałam osiem lat. Teraz mam dwadzieścia. Studiuję prawo. Moją przyszłość też z nim wiążę. Pomimo trudnego życia jakoś daję radę. Od roku pracuję także w galerii handlowej, aby jakoś wyrobić na swoje wydatki. Nie jest łatwo, ale jakoś wiążę koniec z końcem.

- A to jeszcze jedno- byłam bardzo ciekawa jej historii. Chciałabym kiedyś całą ją poznać.- jak poznałaś Louisa?

- W restauracji. Siedziałam sama ucząc się na wykłady, a ten pomylił stoliki i się do mnie dosiadł. Zaczęliśmy ze sobą rozmawiać i wymieniliśmy się numerami, niestety następnego dnia wyjeżdżał na wakacje.- dziewczyna skończyła i zakręciła. A to cwany lis z Lou. Ale muszę przyznać że gust to on ma! Już po chwili padło na Zayna. Wybrał zadanie...Tak możecie się domyślać. Musiał mnie pocałować. Nie sprzeciwiłam się temu, w pewnym sensie tego chciałam, pragnęłam. Mieliście kiedyś takie coś, że pragnęliście tego z całych sił. Jednak coś was stopowało. Jest to myśl, że robiąc zbyt pochopne kroki możesz stracić największy skarb świata. Możesz stracić przyjaciela. Sama nie wiem, co mam myśleć. Czy ja go kocham? A może to tylko moja świadomość splata mi takie figle? Przecież gdybym go kochała, to nie czułabym miliona motylków w brzuchu na widok Harrego, prawda? Jednak coś w głębi mi mówiło, że to inna miłość. Nie wiedziałam jeszcze jaka. Moje rozmyślania przerwał dotyk ust Malika. Zaczął od delikatnego pocałunku, który przerodził się w pełen pożądania i namiętności pocałunek. Po kilku minutach odsunęliśmy się od siebie i każde z nas lekko się zarumieniło. Pograliśmy jeszcze chwilkę, w końcu ja postanowiłam pójść się położyć. Zaraz po mnie do pokoju wszedł Malik. Widziałam, że rozkłada na podłodze koce.

-Co ty wariacie robisz?- wstałam z łóżka i zwróciłam się ku  niemu

-Jak to co? Szykuję sobie spanie

-Nie ma mowy, żebyś spał na ziemi. Choć, przecież nie gryzę!- pociągnęłam mulata za sobą i w końcu oboje leżeliśmy na jego ogromnym łóżku. Chwilę porozmawialiśmy i oboje zasnęliśmy. Rano obudził mnie budzik, który na szczęście wczoraj przed imprezą nastawiłam. No tak miałam potwornego kaca! I jak ja mam iść dziś do szkoły? Ta impreza to chyba nie był najlepszy pomysł. Wyszłam z łóżka, zrzucając przy tym wszystko co leżało na szafce nocnej i udałam się do łazienki. Po szybkim prysznicu wyszłam w koszulce, która ledwo co zakrywała mi majtki i udałam się do pokoju Marty po jakieś galowe ubrania. Niestety nie miałam zbyt wielkiego wyboru więc postawiłam na czarna spódnicę z wyższym stanem i pudrową koszulę z długim rękawem. Do tego założyłam pudrowe balerinki i wzięłam czarną torebkę. Jak dobrze, ze chłopcy mają tak blisko szkołę. Narzuciłam na to jeszcze sweterek i wyszłam. Na miejscu byłam już po kilku minutach. Dziwne uczucie, prawda? Ostatni rok liceum, a ja zmieniłam szkołę. Wszyscy się znali witali po wakacjach, a ja stałam sama. Zauważyłam stojącą przy drzewach niebieskowłosą. 

 Postanowiłam do niej podejść, wydawała się całkiem miła.

-Hej- rzuciłam na przywitanie

-Siemka!- uśmiechnęła się szeroko- Jessica, miło mi a ty?

-Alicja- uśmiechnęłam się i podałam jej dłoń

-a to ty chyba nie stąd, co nie?- spojrzała na mnie pytająco

-nie,nie. Z polski- rozmawiałyśmy jeszcze chwilę, ale w końcu na boisko weszła dyrektora i wszystko nam wytłumaczyła. Okazało się że jesteśmy z Jess razem w klasie. Ucieszyłam się na tę wiadomość, gdyż była ona pierwszą osobą, którą tutaj poznałam i muszę przyznać, że ją polubiłam. Już po chwili siedziałyśmy w klasie i plotkowałyśmy. Wybrałyśmy ostatnią ławkę po lewej stronie. Naszą wychowawczynią była pani z angielskiego, podobno najbardziej lajtowa nauczycielka w szkole. No cóż okaże się! Najbardziej zadowoliła nas wieść  o tym, ze nie trzeba nosić książek, gdyż wprowadzili tablety. Po szkole chwilę pogadałyśmy i nawet się okazało, że mieszkamy niedaleko siebie.

* Dwie godziny później*

Siedziałam w swoim pokoju przed laptopem i przeglądałam twittera. Pojawił się wpis od Lou z linkiem do jakiegoś wywiadu. No tak, było to ich wywiad, ten o którym wspominał mi Zayn. Oglądałam z wielkim zaciekawieniem. Nie mogłam dowierzyć, że Harry powiedział o tym wszystkim w telewizji. Błagał mnie o przebaczenie. Moje serce wymiękło gdy usłyszałam, że napisał dla mnie piosenkę. Gwałciłam przycisk replay odsłuchując ją i analizując każde słowo. Z tego transu wyrwał mnie dzwonek do drzwi, poszłam otworzyć i zobaczyłam w nich Martę z Niallem.

-Hej!- rzuciła mi się w ramiona

-Hej- tylko to zdołałam wydusić, gdyż blondynka mnie dusiła- dobra, dobra, dosyć tych czułości!- odepchnęłam ją lekko od siebie i obie zaczęłyśmy się głośno śmiać. – widzę, że masz walizki. Mama?- spojrzałam na nią pytająco

-Tak, kazała mi się tutaj wprowadzić, więc od dziś znów truję ci dupę!- znów mnie przytuliła ale tym razem, to było coś więcej niż przytulenie. Ona na mnie naskoczyła, przez co po chwili obie leżałyśmy na ziemi. Kiedy w końcu się opamiętałyśmy, spojrzałyśmy na Nialla, który miał minę w stylu ‘’Wtf?!’’ i znów zaczęłyśmy się śmiać. Dopiero po kilku minutach, gdy było już w miarę OK. Niall pożegnał się z Martą i poszłyśmy zaparzyć sobie herbatkę. Muszę przyznać, że stęskniłam się za tą wariatką. Nasze rozmówki przerwał mój telefon, poszłam do swojego telefonu i bez jakiegokolwiek namysłu odebrałam.

-Halo?

-Alicja…Hej, tu Harry- wyczułam, że ten telefon wiele go kosztował. Jednak postanowiłam być nadal tą oschłą Alą, pomimo tego co dla mnie zrobił.

-Czego chcesz?

-Chciałbym powiedzieć Ci, że cię kocham i jestem pod twoimi drzwiami.- rozłączył się, a ja szybko pobiegłam sprawdzić czy naprawdę tam jest. Jednak nie otworzyłam drzwi, lecz spojrzałam przez malutkie ‘’oczko’’. On…on faktycznie stał pod moimi drzwiami. Z jednej strony chciałam mu je otworzyć. Ale co wtedy? Rzucę mu się w ramiona i powiem ‘’Ja cię też Kocham?’’. Przecież jeszcze na głowę nie upadłam. Ale z drugiej strony, nie mogę go zostawić samego pod tymi drzwiami, prawda? A może mu się za chwilę znudzi i wróci się do domu? Tak, na pewno tak będzie. Wróciłam do Marty, która rozpakowywała walizkę, trochę jej pomogłam i poszłam do siebie. Nie wiem jak ten czas minął, ale jest już noc. Wzięłam jeszcze szybki prysznic i poszłam spać.

Rano obudził mnie mój przeklęty budzik, wstałam poszłam do kuchni zrobić sobie śniadanie. Tam zastałam już gotową do wyjścia Martę, która tylko mnie pośpieszyła. Szybko poszłam do siebie wybrałam prosty zestaw,  mianowicie jeansy i top z nadrukiem, włosy spięłam w luźnego koka i poszłam umyć zęby i się pomalować. Gotowa przed wyjściem założyłam moje ulubione czarne vansy i wzięłam czarną torbę. Kiedy otworzyłam drzwi przed moje nogi upadł Hazza. ,,biedaczek’’ pomyślałam. Szturchnęłam go lekko by się obudził i zaprowadziłam do mieszkania.

-Czyś ty do reszty oszalał?

-Chcę ci udowodnić jak bardzo cię kocham. Nie ma drugiej takiej osoby na świecie. Dla  mnie liczysz się tylko ty!- jego twarz lekko rozpromieniała na widok mojego uśmiechu.

-Harry, muszę iść. Ty też już powinieneś- udałam się w stronę drzwi a zaraz za mną chłopak.

Okazało się, ze był samochodem i zaproponował podwózkę pod szkołę. Zgodziłam się tylko dlatego, ze przed kilkoma minuty uciekł mi autobus.

-Powodzenia w szkole!- krzyknął zielonooki na odchodne

-Nie wysilaj się- udałam się w stronę drzwi a zaraz potem do mojej szafki.

Lekcje minęły mi szybko. Prawie wszystkie przegadałam razem z Jess. Po skończonych lekcjach dostałam sms od Liama, że musi się koniecznie ze mną spotkać. Nie miałam pojęcia o czym chce ze mną rozmawiać. Umówiłam się z nim o dziewiętnastej w Milk Shake City. Do tego czasu miałam jeszcze sporo czasu więc postanowiłam po powrocie do domu spotkać się z nową ‘koleżanką’ Lou. Chciałam ją bliżej poznać, napisałam do niej sms i byłyśmy umówione za pół godzinki w galerii handlowej. Szczerze mówiąc nie opłacało mi się wracać do domu, gdyż miałam z niego dosyć daleko do galerii, więc postanowiłam już iść w tamtym kierunku. Po drodze weszłam do Mac’ Donalds gdzie zamówiłam sobie cheeseburgera i frytki. Szybko się zwinęłam i udałam do galerii. Czekała już tam na mnie Alison.

-Witaj!- pomachałam do niej, podeszłam i ucałowałam w policzek- to jak małe zakupy?- poruszyłam śmiesznie brwiami na co Alison się tylko zaśmiała i pokiwała twierdząco głową. Czas mijał szybko i miło. Po skończonych zakupach udałyśmy się na kawę.

-A więc opowiedz o sobie jeszcze coś. Dokładniej- uśmiechnęłam się. Dziewczyna zrobiła łyk kawy i zaczęła swój monolog

- Od początku nie miałam łatwo. Wszystko dobrze się układało do mojego ósmego roku życia. Potem ten wypadek….Rodzice jechali spokojnie do domu, tak jak codziennie o tej samej porze. Razem wracali z pracy, jednak kierowca tira zaczął wyprzedzać samochód z przeciwnego pasa i doszło do zderzenia czołowego. Mój tata zmarł na miejscu, mama leżała przez jakiś czas w śpiączce, lecz też zmarła. Była sprawa w sądzie, sąd uznał kierowcę tira za niewinnego. Właśnie wtedy postanowiłam studiować prawo. Wiedziałam, ze muszę to zrobić dla moich rodziców. Do dziewiętnastu lat żyłyśmy z babcią w wygodzie, jednak sąd odebrał jej emeryturę po dziadku twierdząc że ten był zadłużony. Wtedy ja zaczęłam pić, ćpać. Zaszłam w ciążę. Nie chciałam jej, jednak babcia kazała mi to dziecko urodzić. Powiedziała, że jakoś sobie poradzimy. Znalazłam pracę, chłopaka. Wszystko zaczynało się układać. Jednak pewnego dnia w pracy dostałam krwotoku. Zostałam wywieziona do szpitala. Wtedy poroniłam. Oskarżałam siebie o to, że mam to czego chciałam. Zaczęłam się ciąć. Zerwałam wszelkie kontakty z tym chłopakiem. Zmieniłam pracę. Dopiero od kilku miesięcy jest dobrze. Wszystko składam w jedną całość. W moim życiu pojawił się Lou. Jestem w nim zakochana. Jednak nie wiem jak to wszystko się potoczy. Życie lubi płatać mi figle. Gdyby było tego mało, mam cukrzycę. Ale wiesz…staram się z tym żyć. Leci czwarty rok i jakoś żyję.-widać było, że wszystkie wypowiedziane słowa sprawiły jej ogromna trudność, ale czułam że jej ulżyło. Wygadała się wreszcie komuś…

- Jejku…nie wiem co powiedzieć, współczuję ci tego co przeżyłaś. Gratuluję natomiast wytrwałości.- pogadałyśmy jeszcze chwilkę, jednak ja musiałam już iść. Byłam przecież umówiona z Liam’em.

***

Po powrocie do domu wzięłam gorący prysznic i przebrałam się w koralowe spodnie i wełniany sweterek. Do tego dobrałam brązowe oficerki i torebkę pod kolor. Zrobiłam lekki makijaż, a włosy spięłam w luźnego koka. Miałam chwilkę czasu, więc postanowiłam przejść się pieszo. Już po kilkunastu minutach byłam na miejscu gdzie zastałam bruneta czekającego na mnie przy stoliku. Pomachałam mu i już po chwili byłam obok niego.

-Hej, co chciałeś?- wiem, zachowałam się nie kulturalnie, jednak wiedziałam, że bez powodu by się ze mną nie spotkał. Musiałam się o to zapytać.

- Hej, ależ ty ciekawska- zaśmiał się pod nosem- porywam cię-wstał wziął mnie za rękę i wyszliśmy. Liam kazał wsiąść mi do samochodu i założył na oczy opaskę. Szczerze mówiąc nie miałam pojęcia co chce zrobić, muszę się przyznać, że trochę się bałam. Nie znałam go tak dobrze jak Zayna czy Harrego. Jednak już po chwili otworzył mi drzwi i wysiadłam. Znajdowaliśmy się nad Tamizą. Wygląda ona świetnie nocą.

Nie wiedziałam jednak co mnie jeszcze czeka.

- Stój tutaj. Nie odwracaj się i nigdzie nie odchodź. Daj mi pięć minut.- i odszedł. Zostawił mnie samą. Mam stać jak jakaś idiotka i patrzeć się przed siebie? Jednak już po chwili usłyszałam za sobą jakieś głosy, odwróciłam się i ujrzałam…

___________________________________________________________________

Hej! :) 

Co sądzicie o tym rozdziale? 

Moim zdaniem mógł być lepszy....coraz częściej zdarzają mi się okropne rozdziały:( 

Eh...

Dziękuję wam za tyle wejść! Z dnia na dzień statystyki rosną i rosną! ♥

No i za tak wiele komentarzy! wielkie Dziękuję! ♥

Mam do was pytanie, który wygląd bloga bardziej wam sie podobał? 

Ten co jest teraz czy poprzedni? < szary> 

Nie wiem czy zostawić, czy zmenić;) Nie umiem się przyzwyczaić:O 

KOMENTUJCIE! ♥ ♥ ♥

Polecam wam także bloga;

http://the-story-about-one-direction.blogspot.com/

Jest świetny! :D
Przypominam takze o wpadaniu na bloga na którym jestem współtwórczynią:)
Wiemy, ze nic dawno nie było- ale szykujemy niespodziankę! ♥
http://belive-i-can-fly.blogspot.com/

P.s Wyniki konkursu pojawią się w ten weekend:) 5 blogów zostanie powiadomionych o wygranej i umieszczonej na stronie głównej:) Dziękuję za tyle zgłoszeń:) Myślę, że taki konkurs pojawi się jeszcze nie raz! ^^