Rozdział XXIII

Chciałam się w tym momencie zapaść pod ziemię. Moim oczom ukazała się Taylor siedząca okrakiem na Hazzie i całująca jego lekko różowe i pełne słodkości usta. Miałam ochotę podejść i walnąć jej prosto w tą słodką mordkę, jednak wiedziałam, że mogę mieć przez to problemy.

-Jesteś ostatnim skończonym skurwysynem!- krzyknęłam na tyle na ile miałam siły w płucach i zapłakana wybiegłam z domku. Biegłam przed siebie nie zważając na nic. Mój cały świat się załamał. Te wszystkie chwile spędzone z nim. Nasze pierwsze spotkanie, choć nie było zbyt przyjemne, w tym momencie było dla mnie idealne. Pierwszy uśmiech, pierwszy pocałunek… Pierwsza kłótnia. Pomimo tego że nie jesteśmy ze sobą zbyt długo, to nie umiałam się z tym pogodzić. Chociaż z drugiej strony…powinnam się tego spodziewać. Przecież on jest sławny! Może mieć co tylko chce na pstryknięcie palcami…Dopiero teraz zdałam sobie sprawę z tego, że tak samo było ze mną. Chciał mnie? To mnie dostał. Zabawił się i porzucił. Zrobił to co bogate i nadęte dzieciaki robią z zabawkami, które im się znudziły. Jednak tutaj nie chodzi o głupi plastik…tylko o uczucia. Czy to co do mnie mówił. Jak mnie kocha, że nie opuści…to wszystko było kłamstwem? Nie mogłam przestać o tym wszystkim myśleć. Nie wiadomo jak znalazłam się na plaży, usiadłam w ustronnym miejscu i zaczęłam płakać jak małe dziecko. Dlaczego Ja? Czym ja sobie zasłużyłam na takie traktowanie?! Na początku Marcin, a teraz Harry. Poczułam wibrację w kieszeni. Wyjęłam mój telefon i odczytałam wiadomość od Zayna ,,Ei, mała co się stało? Dlaczego wybiegłaś zapłakana z domu? Gdzie jesteś, proszę powiedz. Chcę z tobą porozmawiać’’ Nie chciałam by ktokolwiek widział mnie w takim stanie, jednak mulat…On zawsze przy mnie był wspierał mnie. Właściwie to dał mi już wcześniej do zrozumienia, że to co się dziś zdarzyło, będzie miało miejsce wcześniej czy później. Ocierając łzy wystukałam w klawiaturę ,, Jestem na plaży… Nie mów nikomu  gdzie jestem, ani gdzie idziesz…’’ Kiedy tylko kliknęłam ‘’wyślij’’ Znów zaczęłam płakać. Przed oczami miałam obraz Hazzy i Taylor. Wiedziałam, że to się tak skończy… Ale, czy on aż tak mnie nienawidzi? A może on naprawdę kocha Taylor i nie chciał mnie zranić?  Zabiłabym siebie tymi pytaniami, gdyby nie ktoś kto przytulił mnie od tyłu. Tak, to  był Zayn. Przytulił mnie najmocniej jak umiał, starałam się uspokoić choć nie najlepiej mi to wychodziło...

-Przepraszam, że pytam ale co się stało?- mówił z taką troską w głosie…mimo że był słynnym Bad Boyem zespołu, to miał bardzo dobre serce. Potrafił się zaopiekować człowiekiem najlepiej jak potrafił.

-On….on i ona…- nie umiała wypowiedzieć tych słów…

-Nic nie mów…wiem co czujesz…przepraszam, że cie o to zapytałem- ucałował moje włosy i siedzieliśmy tak jeszcze chwilę. Nie wiem kiedy urwał mi się film. Obudziły mnie głośne piski dziewczyn. Przetarłam oczy i zobaczyłam mulata, który rozdaje autografy dziewczynom. Kiedy zobaczył, że już nie śpię przeprosił je i podszedł do mnie mocno przytulając. Cieszyłam się, że jest ktoś taki jak on. Po chwili dostałam sms; ,,Ej księżniczko gdzie jesteś? Impreza się przeniosła na dziś;* Będę po ciebie za 2h!’’ Czułam się zakłopotana. Z jednej strony chciałam iść, ale z drugiej, wolałabym siedzieć w tym przeklętym domu Swift i rozpaczać. Tak wiem, dziwna jestem…Ale już taka jestem nic na to nie poradzę. Trzymałam telefon w ręku, choć moje myśli znów powędrowały ku Hazzie. Ktoś jednak znów przerwał mi tą chwilę namysłu

-Nad czym tak rozmyślasz?- lekko podniósł prawą brew do góry i śmiesznie nią poruszał.

-Dostałam sms od Mike’a o imprezie…

-No to już! Ubierać się!

-Ale ja nie wiem czy to dobry pomysł- próbowałam się jakoś wykręcić, no ale jego to chyba nikt nie przegada. Wziął mnie na ręce, gdyż sama nie chciałam wstać i niósł do domku. Kiedy tylko go zobaczyłam znów wszystko wróciło… Postanowiłam jedno. Omijać Harrego wielkim łukiem. Zayn zaniósł mnie prosto do pokoju, posadził na łóżku i kazał zostać. Sam poszedł to mojej szafy i zaczął czegoś szukać. Jako pierwszą wskazał czerwoną krótką sukienkę z odkrytymi plecami, a na przodzie znajodwały się ćwieki.

-Głuptasie to impreza na plaży- wystawiłam mu język i wymusiłam uśmiech

- Aaa…no to szukamy dalej- i znów się odwrócił do mnie plecami i zaczął szukać czegoś odpowiedniego. – A może to?- odwrócił się do mnie z jakże zaskakującym ubraniem

- Haha. NO ty chyba sobie żartujesz, ze ja mam to ubrać? Chyba człowieku na głowę upadłeś- podeszłam walnęłam lekko mulata w głowę i odłożyłam skąpą czerwoną sukienkę na swoje miejsce.

- A może po prostu założę to?- wyjęłam z szafy krótkie spodenki jeansowe, czarny ala’gorset i biały koronkowy sweterek.

-Trochę mało seksownie no ale niech będzie- popatrzył na zestaw Malik, za co dostał łokciem w brzuch. – No to jeszcze trochę dodatków i idź się ubierz.- wręczył mi do rąk gotowy zestaw i wskazał na łazienkę. Przebrałam się, poprawiłam swój makijaż, a włosy zostawiłam rozpuszczone.

- Idę nam tylko dlatego, że mnie prosiłeś. Ale ty idziesz ze mną!- pociągnęłam mulata za sobą do jego pokoju i także wyjęłam mu ubrania. Gdy byliśmy gotowi rozległ się dzwonek do drzwi. Tak się śpieszyłam, że potknęłam się o schód i na moje nie szczęście wylądowałam prosto na Harrym.

-Oo..a gdzie moje kochanie się wybiera?

- Nie mów tak do mnie! Jesteś ostatnim skurwysynem! Po bokach zdradzasz mnie z tą blondyną i na dodatek udajesz że nic się nie stało! Kurwa mać! Jak można być takim gnojkiem? Człowieku popatrz na siebie! Co ty z siebie robisz? Czy ty nie potrafisz zrozumieć że ja cię kocham?! Jesteś najlepszym co mnie spotkało! A ty liżesz się z inną. Ty masz choć trochę pojęcia jak ja się czułam widząc Ciebie i tą suke?

-Ej, ej. Wystopuj! Po pierwsze nie używaj takich wulgaryzmów…A po drugie..Wiem, że źle zrobiłem. Ale uwierz to ona się na mnie rzuciła! Ja tego nie chciałem…Kochanie..- próbował mnie objąć jednak odepchnęłam go od siebie tak, że o mało się nie przewrócił.

- Zrobiłeś coś najgorszego..zdradziłeś mnie. Nie wiem czy ci to kiedykolwiek wybaczę. Zachowałeś się jak ostatni frajer. A teraz zejdź mi z oczu bo idę na impreze. A tobie i pannie Swift życzę powodzenia w dalszym romansowaniu.- ominęłam go i wyszłam a zaraz za mną poszedł Zayn. Widziałam, że Harry coś mu jeszcze mówił, lecz ten go zignorował i już po chwili szliśmy razem. Przed domem stał Mike.

-Przepraszam, że musiałeś tak długo czekać.- przytuliłam chłopaka na powitanie i udaliśmy się w stronę plaży. Już od kilkuset metrów było słychać głośną muzykę. Mike zapłacił za nasze wejściówki, dzięki niemu dostaliśmy Vip. Ja od razu udałam się do barku. Zamówiłam drinka i tak chwilę przy nim sama siedziałam. Nie wiem gdzie poszedł Zayn. Ale o ile dobrze pamiętam to chodzi tam gdzie są ładne dziewczyny. Poczułam że ktoś obejmuje mnie od tyłu, odwróciłam się i zobaczyłam Mike’a

-Ej, dlaczego tak sama siedzisz i się upijasz?

- Przepraszam…ale nie mogę ci o tym powiedzieć.

-A to może chociaż ze mną zatańczysz?- patrzał na mnie tak prosząco, tymi niebieskimi tęczówkami że nie mogłam mu odmówić. Wstałam i poszliśmy na parkiet. Przetańczyłam z nim kilka piosenek, jednak moje myśli były nieobecne. Ciągle wędrowały w wydarzeniach z dzisiejszego dnia. Przecież jeszcze rano było tak wspaniale… Nigdy nie spodziewałabym się takiego obrotu spraw. Kiedy piosenka się kończyła DJ ogłosił

- A teraz coś specjalnie dla zakochanych- po tych słowach puścił  piosenkę. Poczułam na swoim ramieniu czyjąś rękę, był to Zayn.

-Zatańczysz?- odwrócił mnie do siebie i spojrzał prosto w oczy

- Oczywiście.- wtuliłam się w niego. Głowę położyłam na jego prawym barku a dłońmi zwinnie objęłam szyję. Nie wiele się ruszaliśmy, najważniejsze było to, że tańczyliśmy razem. Byliśmy ze sobą. Aby przerwać ciszę wyszeptałam mu do ucha ,,Dziękuję’’. Ten nie odrywając się ode mnie zapytał

- Ale za co ty mi dziękujesz?

-Za to że jesteś. Pomagasz mi i mnie wspierasz.- wtuliłam się w niego jeszcze bardziej i już do końca piosenki żadne z nas się nie odezwało.

Byłam już zmęczona, nie wiedziałam co się wokół mnie dzieje. Poczułam że ktoś bierze mnie na ręce. Szliśmy tak dłuższy czas, aż w końcu zostałam ułożona w łóżku. Od razu poczułam, że jest to moje łóżko, tylko ono miało tak delikatną pościel.

Rano obudziłam się z potwornym kacem, nie miałam na nic siły. Usłyszałam pukanie do drzwi.

-Proszę! – powiedziałam w miarę głośno. Do pokoju wszedł Harry. Odwróciłam się w przeciwną stronę, aby tylko na niego nie patrzeć.

-Al…

_____________________________________________

Hej, hej! ;) 

Przepraszam, że ostatnio rozdziały takie krótkie, ale nie chcę zamieszczać zbyt wielu wątków w jednym:( 

Co sądzicie o zachowaniu Harrego? Jak myślicie Zayn i Ala będą razem? Chcielibyście tego? :) 

Sama mam już taki mały plan co do tego, ale chciałabym poznać waszą opinie! ;)

Mam do was prośbę

KOMENTUJCIE♥ ♥ ♥

Pod tamtym rozdziałem było 57 komentarzy za które wam ogromnie dziękuję, znaczą one dla mnie więcej niż głupie oceny w szkole i wiele innych rzeczy. Ważne jest to że ktos to czyta i nie pisze sama dla siebie;) 

Jeszcze raz wam dziękuję! 

No i przekroczyliśmy 12000 wyświetleń i ponad 90 obserwatorów!

Kolejny rozdział jak zwykle w piątek, chyba że będę miała wspaniały humor i dodam wczesniej! :)
A no i pewnie zauważyliście, ze jest nowa zakładka!
''Pytania'' możecie tam zadawac wszystkie! Jak i prywatne tak i kierowane do bohaterów:)
+
Polecam wam bloga koleżanki;
http://rock-me-one-direction.blogspot.com/